12 de enero de 2019


“De la casa pasiva al estándar PASSIVHAUS. La arquitectura pasiva en climas cálidos" MICHEEL WASSOUF  EDITORIAL GUSTAVO GILI, S.L. 2014




Acabo de leer este texto de Micheel Wassouf sobre el estándar Passivhaus aplicado a los climas cálidos.
Esta metodología para proyectar y construir edificios nació en Alemania, en zonas de climas templados-fríos-.Wassouf en este libro intenta dar una visión de como aplicar esta metodología en climas mas cálidos (entiende climas calidos a lugares tan distante como Madrid, Lisboa, México y Río de Janeiro).
Primero hace una introducción para enmarcar el problema de la reducción de consumo energéticos en la edificación actual. Posteriormente comenta de que se trata la arquitectura pasiva, analizando los criterio de la arquitectura pasiva en general, tanto de la tradicional como la contemporánea, y analizando los criterios  de la passivhaus.
Define el estándar passivhaus, con las reglas básicas de demanda de energía consumo y hermeticidad de las edificaciones. Completa esta parte con algunos ejemplos de edificaciones ejecutadas con el estándar Passivhaus en climas cálidos.
La última parte es la más interesante al centrarse en como los criterios y reglas definidos en el estándar Passivhaus se pueden aplicar a las edificaciones en os climas cálidos. Para ello modeliza un edificio y estudia su comportamiento energético al situarlo en cuatro ciudades diferentes (Madrid, Lisboa, México y Río de Janeiro).
Calcula las demandas de calefacción y refrigeración en cada situación modificando algunos parámetros (compacidad, protección solar, aislamiento, inercia térmica, acristalamiento, ventilación...) . Con el resultado de estos cálculos extrae algunas conclusiones, con relación a la aplicación del estándar passivhaus en estos climas.
-Excepto en México, la compacidad no favorece la disminución de la demanda energética tanto en invierno como en verano, mejorando en todo caso con una orientación principal al sur.
-La protección solar, como era de esperar, es importante sobre todo en los climas más cálidos, y en climas con mayor variación las persianas graduables son la mejor opción.
-El aislamiento térmico es muy ventajoso en invierno, no tanto en verano, excepto en climas muy cálidos, donde su ventaja se produce precisamente en verano, sobre todo cuando se aplican sistema de refrigeración activos.
-La aplicación de materiales de alta inercia térmica no es muy ventajosa en climas cálidos, excepto en época de verano, si hay una variación de temperatura acusada entre el día y la noche, Y en climas muy cálidos ni siquiera en verano es ventajosa, salvo que se aplican sistemas de refrigeración activos, que puedan evacuar por las noches el exceso de calor en las edificaciones.
-La colocación de vidrios triples no es importante, tanto menos en cuanto más cálido sea el clima.
-La ventilación controlada no es necesaria aunque si puede hacer desaparecer prácticamente la demanda energética, y es beneficiosa desde el punto de vista del confort y la salubridad del aire. En climas muy calidos puede se contraproducente al no suponer ninguna ventaja, y en todo caso aumentar el consumo energético por los ventiladores.
-La hermeticidad de la envolvente tiene una reducida relevancia para la demanda energética del edificio, excepto si se opta por sistema de ventilación controlados con recuperación de calor.


Acabo de ler este texto de Micheel Wassouf sobre o estándar Passivhaus aplicado aos climas cálidos.
Esta metodoloxía para proxectar e construír edificios nació en Alemaña, en zonas de climas temperados-fríos-.Wassouf neste libro intenta dar unha visión de como aplicar esta metodoloxía en climas mais cálidos (entende climas calidos a lugares tan distante como Madrid, Lisboa, México e Río de Janeiro).
Primeiro fai unha introdución para enmarcar o problema da redución de consumo enerxéticos na edificación actual. Posteriormente comenta de que se trata a arquitectura pasiva, analizando os criterio da arquitectura pasiva en xeral, tanto da tradicional como a contemporánea, e analizando os criterios da passivhaus.
Define o estándar passivhaus, coas regras básicas de demanda de enerxía consumo e hermeticidade das edificacións. Completa esta parte con algúns exemplos de edificacións executadas co estándar Passivhaus en climas cálidos.
A última parte é a máis interesante ao centrarse en como os criterios e regras definidos no estándar Passivhaus se poden aplicar ás edificacións nos climas cálidos. Para iso, modeliza un edificio e estuda o seu comportamento enerxético ao situalo en catro cidades diferentes (Madrid, Lisboa, México e Río de Xaneiro).
Calcula as demandas de calefacción e refrixeración en cada situación modificando algúns parámetros (compactidade, protección solar, illamento, inercia térmica, acristalamento, ventilación, ...) . Co resultado destes cálculos extrae algunhas conclusións, con relación á aplicación do estándar passivhaus nestes climas.
-Agás en México, a compactidade non favorece a diminución da demanda enerxética tanto en inverno coma en verán, mellorando  en todo caso cunha orientación principal ao sur.
-A protección solar, como era de esperar, é importante sobre todo nos climas máis cálidos, e en climas con maior variación as persianas graduables son a mellor opción.
-O illamento térmico é moi vantaxoso en inverno, non tanto en verán, agás en climas moi cálidos, onde a súa vantaxe se produce precisamente en verán, sobre todo cando se aplican sistema de refrixeración activos.
-A aplicación de materiais de alta inercia térmica non é moi vantaxosa en climas cálidos, agás en época de verán, se hai unha variación de temperatura acusada entre o día e a noite, E en climas moi cálidos nen siquera en verán é vantaxosa, salvo que se aplican sistemas de refrixeración activos, que poidan evacuar polas noites o exceso de calor nas edificacións.
-A colocación de vidros triplos non é importante, tanto menos en canto máis cálido sexa o clima.
-A ventilación controlada non é necesaria aínda que pode facer desaparecer prácticamente a demanda enerxética, e é beneficiosa dende o punto de vista do confort e a salubridade do aire. En climas moi cálidos pode ser contraproducente ao non supoñer ningunha vantaxe, e en todo caso aumentar o consumo enerxético polos ventiladores.
-A hermeticidade da envolvente ten unha reducida relevancia para a demanda enerxética do edificio, agás se se opta por sistema de ventilación controlados con recuperación de calor.