16 de febrero de 2021

Vivienda unifamiliar con estructura de madera

Recientemente se acabó  de tramitar e alta  de una vivienda unifamiliar  de la que redacté el proyecto de ejecución, y  dirigí las obras.





















Proyecto / Proxecto: Construcción de una vivienda unifamiliar / Construción dunha vivenda unifamiliar

Lugar: Pinténs Cangas (Pontevedra))

Fecha de proyecto/ Data do proxecto: Noviembre 2015/ Novembro 2015

Fecha de las obras/ Data das obras: febrero 2016-octubre 2019 / febreiro 2016-outubro 2019.

 

El edificio consta de tres cuerpos en forma de U, e torno a un patio con una pequeña piscina, que se desarrollan en dos plantas. El cuerpo central en planta baja tiene una cocina, un lavadero, un ase y el dormitorio principal con vestidor y baño propios. La cocina tiene una estrecha relación con el patio, y conecta a través de un pasillo, con el siguiente cuerpo. Este cuerpo, completamente diáfano gira en torno a una chimenea que define los espacios de estar y comedor.

 

La planta alta del primer cuerpo tiene un estudio, y se conecta con el tercer cuerpo con un pasillo-distribuidor. En este último cuerpo se encuentran dos dormitorios y u baño en la planta alta, y un amplio porche  en planta baja, abierto al patio. La estructura de la vivienda se resuelve con un entramado de madera (Timber-Frame) en las plantas baja y alta, con uniones tradicionales, sin emplear piezas metálicas. La mayor parte queda visto por el interior de la vivienda y se realiza con madera de castaño. La cubierta y los forjados intermedios, la tabiquería interior y parte dela envolvente se realiza con entramado de madera con aislamiento de fibras de madera o celulosa. El resto de la fachada se resuelve con una hoja de arcilla aligerada con un aislamiento térmico por el exterior con fibras de madera y enfoscado de cal acabado con pintura al silicato.

 

La vivienda se hizo con un proyecto básico redactado por los arquitectos Jordi Castro Andrade y María González Ferro, posteriormente modificado por mí. En la obra participaron los arquitectos técnicos Xulio Fernández Pazó y Oscar Valverde Carnicero. Por la obra pasaron muchos oficios diferentes, pero conviene resaltar las tareas de Luis, carpintero de Casabio, que realizó la estructura de medra y los entramados de fachada y tabiquería, entre otras partidas.

La vivienda tiene una superficie construida de 477'57m2, incluidos los porches y el garaje

 

 




 

O edificio consta de tres corpos en forma de U, en torno a un patio cunha pequena piscina, desenvolvidos en dúas alturas. O corpo central, consta na planta baixa coa cociña, un lavadeiro, un aseo e un dormitorio principal, con vestidor e baño propios. A cociña ten unha estreita relación co patio e conecta a través dun corredor,co segundo corpo. Este corpo, completamente diáfano, xira en torno a unha cheminea que define os espazos do estar e do comedor-distribuidor.

A planta alta do primeiro corpo conta dun estudio e se conecta co terceiro corpo a través dun distribuidor. Neste ultimo corpo atópanse dous dormitorios mais o baño na planta alta, e un porche amplo na planta baixa aberto ao patio central.

 

A estrutura da vivenda resolvese cun entramado de madeira (Timber-frame) nas planta baixa e alta, con unións tradcionais, sen epregar pezas metálicas. A  maior parte queda visto polo interior da vivenda e faise co madera de castiñeiro. A cuberta, os forxados intermedios, a tabiquería interior e parte da envolvente faise con entramado de madeira con illamento de fibra de madeira.  O resto da fachada se resollve cunha folla de arxila alixeirada cun illamento térmico polo exterior con fibras de madaira e enfoscado de cal acabado con pintura ao silcato.

 

A vivenda fixose cun proxecto básico redactado  polos arquitectos Jordi Castro Andrade e María González Ferro, e modificado posteriormente por min. Na obra participaron os arquitectos técnicos Xulio Fernández Pazó e Oscar Valverde Carnicero. Pola obra pasaron moitos oficios diferentes, pero conven resaltar as tarefas de Luis, carpinteiro de Casabio, que realizó a estrutura de madeira e os entramados de fachada  e tabiquerías, entre outras partidas.

 

A vivenda ten unha superficie construida de 477'57m2, incluidos os porches e o garaxe

 



8 de diciembre de 2020

 

“Arquitectura popular de La Vera de Cáceres.” RAFAEL CHANES Y XIMENA VICENTE.
Ministerio de la vivienda . 1973.

 


El presente texto es un histórico de del estudio de la arquitectura popular. Es uno de los primeros estudios sistemáticos de la arquitectura popular en España, que se circunscribe a una comarca, en este caso es la comarca de La Vera, al norte de la provincia da Cáceres.

Comienza el trabajo, con un profundo análisis del medio físico, el medio biológico y el medio sociológico de la comarca, para enmarcar el estudio que se recoge en el resto del libro. Según los autores, este análisis fue un paso fundamental para comprender la arquitectura de los pueblos veratos.

Según la tesis de los autores, no se puede desligar la arquitectura de cada uno de los edificios con el conjunto edificado de cada uno de los pueblos que componen la comarca. Por eso además de repasar los aspectos mas sobresalientes de la arquitectura de la comarca, analiza los espacios urbanos (plazas y calles), la forma de los pueblos, y su adaptación al medio. Y lo mas interesante, es que hace un recorrido descriptivo de itinerarios por el interior de alguno de los pueblos, explicando la relación entre arquitectura, espacios y usos....

Completa el estudio con ejemplos concretos de algunas de las arquitecturas que encontramos en la comarca.

Después de leer el texto, te das cuenta que no hay ni una sola fotografía en todo el volumen, pero que no se han echado en falta, dada la cantidad de planos, tanto de edificios como de pueblos, y los bocetos de los distintos espacios que se van describiendo en el texto.

Es una delicia su lectura por el cariño y admiración que los autores ponen en el objeto de estudio.

 

O presente texto é un histórico do estudio da arquitectura popular. É un dos primeiros estudios sistemáticos da arquitectura popular en España, que se circunscribe a unha bisbarra, neste caso é a bisbarra de La Vera, ao norte da provincia dá Cáceres.

Comeza o traballo, cunha profunda análise do medio físico, o medio biolóxico e o medio sociolóxico da bisbarra, para enmarcar o estudio que se recolle no resto do libro. Segundo os autores, esta análise foi un paso fundamental para comprender a arquitectura dos pobos veratos.

Segundo a tese dos autores, non se pode desligar a arquitectura de cada un dos edificios co conxunto edificado de cada un dos pobos que compoñen a bisbarra. Por iso ademais de repasar os aspectos mais sobresaíntes da arquitectura da bisbarra, analiza os espazos urbanos (plazas e rúas), a forma dos pobos, e a súa adaptación ao medio. E o mais interesante, é que fai un percorrido descritivo de itinerarios polo interior dalgún dos pobos, explicando a relación entre arquitectura, espazos e usos....

Completa o estudio con exemplos concretos dalgunhas das arquitecturas que atopamos na bisbarra.

Despois de ler o texto, dáste conta que non hai nin unha soa fotografía en todo o volume, pero que non se botaron en falta, dada a cantidade de planos, tanto de edificios coma de pobos, e os bosquexos dos distintos espazos que se van describindo no texto.

É unha delicia a súa lectura polo cariño e admiración que os autores poñen no obxecto de estudio.

3 de noviembre de 2020

Puertas en Piloño / Portas en Piloño

Puertas en Piloño  

Realizando un trabajo para rehabilitar un viejo alpendre anexo a una vivienda, me encontré que el portalón de entrada a la finca  contaba con una hoja de madera  profusamente decorada, y acabada con pintura de llamativos colores. El marco de la puerta, de piedra, también tenía una interesante decoración modernista.

 Al dar una vuelta por el núcleo rural al que pertenecía, pude descubrir unas cuantas puertas decoradas con un estilo similar, que se habían ido manteniendo, al ser repintadas cada cierto tiempo. Otras, al no ser mantenidas con la pintura, habían ido perdiendo el color, y se habían ido deteriorando. De otras solo quedaba el recuerdo sobre las nuevas hojas.

 En cualquier caso, el conjunto tenía bastante interés y no pude evitar fotografiarlas, y dibujar algunas de ellas, midiendo concienzudamente las dos puertas que cerraban la finca objeto de mi trabajo (descubrí después que había otra auxiliar también pintada con los mismos colores).

 El núcleo en el que se encuentran estas puertas es Arbián, de la parroquia de Piloño en el termino municipal de Vila de Cruces de Pontevedra.

 A continuación incluyo las fotos de estas puertas y los dibujos de alguna de ellas.

Portas en Piloño

Realizando un traballo para rehabilitar un vello alpendre anexo a unha vivenda, atopeime que o portalón de entrada ao terreo contaba cunha folla de madeira profusamente decorada, e acabada con pintura de rechamantes cores. O marco da porta, de pedra, tamén tiña unha interesante decoración modernista.

 Ao dar unha volta polo núcleo rural ao que pertencía, puiden descubrir unhas cantas portas decoradas cun estilo similar, que se foran mantendo, ao ser repintadas cada certo tempo. Outras, ao non ser mantidas coa pintura, foran perdendo a cor, e fóranse deteriorando. De outras só quedaba o recordo sobre as novas follas.

 En calquera caso, o conxunto tiña bastante interese e non puiden evitar fotografalas, e debuxar algunhas delas, medindo concienciudamente as dúas portas que pechaban o terreo obxecto do meu traballo (descubrín despois que había outra auxiliar tamén pintada cos mesmos cores).

 O núcleo no que se atopan estas portas é Arbián, da parroquia de Piloño no remato municipal de Vila de Cruces de Pontevedra.

Inclúo as fotos destas portas e os debuxos dalgunha delas.