30 de marzo de 2017

Otra de ruinas

Hace unos días, por motivos profesionales tuve la ocasión de visitar una aldea abandonada a las orillas del río Miño.
Se trataba de la Aldea de A Barca. El nombre le viene de su origen. Por ella pasaba el Camino Real de castilla, que proseguía hacia la costa cruzando el Miño gracias a un embarcadero. Desde él salían las barcas que transportaban personas y mercancías.
Gracias a la existencia del paso, surgió la vida, el comercio, etc, y el asentamiento cobró importancia.
Con la construcción de un puente. el asentamiento perdió su sentido, y con la construcción del embalse de Frieira, que anego parte de sus tierras, la aldea se despobló. Ahora solo quedan sus ruinas que nos cuentan lo que fue. Con el derrumbe de lo tejados, el agua ha ido debilitando los muros. Pese a los intentos del ayuntamiento de mantener visible las edificaciones, incluso haciendo pasar una ruta senderista por el aldea, la naturaleza se ha ido adueñando de las estructuras arquitectónicas. Ya se hace difícil distinguir alguna de la edificaciones entre la vegetación que invade estancias y muros.





















Outra de ruinas

Hai uns días, por motivos profesionais tiven a ocasión de visitar unha aldea abandonada ás beiras do río Miño.
Tratábase da Aldea de A Barca. O nome vénlle da súa orixe. Por ela pasaba o Camiño Real de castela, que proseguía cara á costa cruzando o Miño grazas a un embarcadoiro. Dende el saían as barcas que transportaban persoas e mercadorías.
Grazas á existencia do paso, xurdiu a vida, o comercio, etc, e o asentamento cobrou importancia.

Coa construción dunha ponte, o asentamento perdeu o seu sentido, e coa construción do encoro de Frieira, que anego parte das súas terras, a aldea despoboouse. Agora só quedan as súas ruinas que nos contan o que foi. Coa derruba do tellados, a auga foi debilitando os muros. Malia os intentos do concello de manter visible as edificacións, mesmo facendo pasar unha ruta senderista pola aldea, a natureza foise apoderando das estruturas arquitectónicas. Xa se fai difícil distinguir algunha da edificacións entre a vexetación que invade estanzas e muros.