25 de abril de 2014

Master en Bioconstrucción del Instituto Español de Baubiologie.
Después de más de dos años, he conseguido terminar el Master en Bioconstrucción. Entregué el trabajo final del Master, y me lo calificaron positivamente, por lo que ya tengo el título. Fueron dos años de módulos, exámenes, chats, debates, etc, y medio año más de preparación del trabajo final. Se hizo un poco largo, pero al final mereció la pena.
Ha sido una ventana muy grande a un montón de paisajes y contenidos: algunos prácticos y otros más de información. Con algunos temas tengo más afinidad, y los he podido poner en práctica en mi vida profesional. Otros, me han servido para tener una visión más sistemática, y saber que tengo que pedir a otros profesionales. Y en todos tengo la posibilidad de seguir profundizando.

DIPLOMA DEL MASTER DE BAUBILOGIE
DIPLOMA DEL MASTER DE BIOCOSBTRUCCIÓN

La bioconstrucción, para quien no lo tenga claro, es la ciencia que estudia las relaciones de los hombres con su entorno edificado, (leer el apunte de abril de 2012), con el objeto de crear ambientes más sanos y saludables.
El master (que imparte el Instituto Español de Baubiologie) que he cursado, es una adaptación a España del que se lleva impartiendo en Alemania desde los años 80, por parte del Instituto Aleman de Baubilogie, y que se va actualizando continuamente, con nuevos temas y necesidades. Lo de Baubiologie se puede traducir como bioconstrución, aunque el término aleman muestra más su caracter científico; y por eso el Instituto español, incorpora también ese término sin traducir.
Lo más interesante del master, como todas las actividades que merecen la pena, es el encuentro con gente que tiene inqueietudes semejante en relación con el medio ambiente, lo natural, etc, y que dan una gran riqueza a cada uno de los temas que se tratan en el Master. Aunque el master es a distancia, através de la red telemática, con los chats en linea y los debates, se va creando una complicidad que da animo para seguir estudiando los modulos. Al final los chats semanales se acaban convirtiendo en una experiencia semejante a una terapia de grupo. Y, aunque se intercambian conocimientos, dudas, nuevos caminos, etc, lo importante es el contacto personal, las risas y el refuerzo mutuo. Por suerte, hay dos seminarios presenciales, (uno al año) en el que todos nos vemos las caras. En estos encuentros, además de hacer un examen de los modulos de cada parte, se dan algunas charlas, y se hacen talleres, y sobre todo, se comparte ilusión,risas y buen rollo. Los seminarios se realizaron un poco lejos de casa, pero el viaje mereció la pena.
Después de cursar el master y recorrer todos sus módulos, la forma de ejercer la profesión ha cambiado un poco. ¿Podría decir que ahora soy un poco mas arquitecto?. Me preocupa más el tema de los materiales: como son, de donde vienen, cuanto cuestan...Intento saber como son y que tienen, la enorme cantidad de materiales auxiliares que se utilizan al colocar los principales, y que a veces ni siquiera vienen en la descripción de cada partida de obra. Ayudado tambien por la crisis, y la disminución del trabajo, he empezado a prestar mas atención a todas esas cosas. Y quizás empiezo a ver las cosas mucho más interrelacionadas. ¿O será que voy mezclando la tarea del arquitecto con las de los demás agentes que intervienen en la obra?
Espero responder este asunto en próximos capítulos, o en próximas obras.

En definitiva, el Master me ha dado un visión más global de mi trabajo, en el que ahora veo facetas, e incluso responsabilidades que antes no veía.
Recomiendo a las personas que estén intersadas en una construcción más sana y respetuosa con la vida y con el planeta que hagan el master, y que dejen abrir sus mentes, para poder modificar la forma de trabajar.



Master en bioconstrución do Instituto Español de Baubiologie.
Despois de máis de dous anos, conseguín rematar o Master en Bioconstrución. Entreguei o traballo final do Master, e cualificáronmo positivamente, polo que xa teño o título. Foron dous anos de módulos, exames, chats, debates, etc, e medio ano máis de preparación do traballo final. Fíxose un pouco longo, pero ao final pagou a pena.
Foi unha ventá moi grande a unha morea de paisaxes e contidos: algúns prácticos e outros máis de información. Con algúns temas teño máis afinidade, e puídenos poñer en práctica na miña vida profesional. Outros, servíronme para ter unha visión máis sistemática, e saber que teño que pedir a outros profesionais. E en todos teño a posibilidade de seguir afondando.
A bioconstrución, para quen non o teña claro, é a ciencia que estuda as relacións dos homes co seu ámbito edificado, (leer el apunte de abril de 2012), co obxecto de crear ambientes máis sans e saudables.
O master (que imparte o Instituto Español de Baubiologie) que cursei, é unha adaptación a España do que se leva impartindo en Alemaña dende os anos 80, por parte do Instituto Aleman de Baubilogie, e que se vai actualizando continuamente, con novos temas e necesidades. O de Baubiologie pódese traducir como bioconstrución, aínda que o tero alemán mostra máis o seu caracter científico; e por iso o Instituto español, incorpora tamén ese termo sen traducir.
O máis interesante do master, como todas as actividades que pagan a pena, é o encontro con xente que ten inquietudes semellante en relación co medio, o natural, etc, e que dan unha gran riqueza a cada un dos temas que se tratan no Master. Aínda que o master é a distancia, através da rede telemática, cos chats en linea e os debates, vaise creando unha complicidade que dá animo para seguir estudando os modulos. Ao final os chats semanais acábanse convertendo nunha experiencia semellante a unha terapia de grupo. E, aínda que se intercambian coñecementos, dúbidas, novos camiños, etc, o importante é o contacto persoal, as risas e o reforzo mutuo. Por sorte, hai dous seminarios presenciais, (un ao ano) no que todos vemos as caras. Nestes encontros, ademais de facer un exame dos módulos de cada parte, danse algunhas charlas, e fanse talleres, e sobre todo, compártese ilusión,risas e bo rollo. Os seminarios realizáronse un pouco lonxe de casa, pero a viaxe pagou a pena.
Despois de cursar o master e percorrer todos os seus módulos, a forma de exercer a profesión cambiou un pouco. ¿Podería dicir que agora son un pouco mais arquitecto?. Preocúpame máis o tema dos materiais: como son, de onde veñen, canto cuestan...Intento saber como son e que teñen, a enorme cantidade de materiais auxiliares que se utilizan ao colocar os principais, e que ás veces nin sequera veñen na descrición de cada partida de obra. Axudado tamén pola crise, e a diminución do traballo, empecei a prestar mais atención a todas esas cousas. E quizais empezo a ver as cousas moito máis interrelacionadas. ¿Ou será que vou mesturando a tarefa do arquitecto coas dos demais axentes que interveñen na obra?
Espero responder este asunto en próximos capítulos, ou en próximas obras.

En definitiva, o Master deume un visión máis global do meu traballo, no que agora vexo facetas, e mesmo responsabilidades que antes non vía.
Recomendo ás persoas que estean interasadas nunha construción mais saa e respectuosa coa vida e co planeta que fagan o master, e que deixen abrir as súas mentes, para poder modificar a forma de traballar.