18 de septiembre de 2013

Aislando con lana de oveja


La lana de oveja es un material que ha sido utilizado de forma tradicional para aislarnos del frío desde muy antiguo. ¿Quien no ha usado alguna vez una jersey de lana de oveja para salir a la calle en invierno?, ¿o una buena manta para taparnos durante la noche?. Pero desde hace unos años, se está utilizando también para aislar nuestros edificios, en este caso, para protegernos del frío y del calor.
Recientemente he tenido la experiencia de utilizar este material en una pequeña rehabilitación, para aislar las paredes existentes de piedra. Se han colocado unas mantas de lana de 6cm de espesor, grapadas a una estructura auxiliar de madera, que forman un trasdosado interior en toda la envolvente vertical de la edificación.


Las mantas son muy agradables, como una manta para la cama pero mucho más "esponjosa". Suave, de manejo sencillo: se corta fácil (casi se desgarra con la mano), se puede colocar sin ninguna protección especial, y al colocarla, parece que te va arropando. Tiene la dificultad que conlleva su escasa rigidez, lo que hace necesaria una estructura bastante tupida para su colocación, si no se dispone apoyada sobre un tablero, para que se mantenga en su sitio. No es como esas mantas de lana de roca que se sostiene solas.

Sus condiciones aislantes son muy buenas, equivalentes a otros materiales más utilizados. (En la revista Ecohabitar, nº30, hay una comparativa de aislamientos donde se puede ver con bastante amplitud este tema). Aventaja a muchos en su capacidad para la difusión del vapor de agua a su través , y es capaz de retener agua en gran cantidad (hasta el 35% de su peso) que va soltando en función de las condiciones del aire del interior de la edificación y de la cámara en la que se encuentra. El precio también es una ventaja, por su coste por m2, y por su rápida colocación. Y desde luego la mayor ventaja en relación a aislantes convencionales es su origen natural, por lo que no produce apenas emisiones de CO2 en su fabricación y puesta en obra. Es muy compatible con nosotros, apenas emite sustancias en su vida útil(en todo caso sin riesgo para la salud). Y una vez utilizada puede ser reutilizada o reciclada con facilidad.

Conductividad  l

0,04 W/mºC

Difusividad térmica          a                

1,852x 10-6 m2/s







Densidad      r   

13,5 kg/m3

Efusividad térmica             b       

29,394 w/m2ºC







Calor específico        Ce   

1600 J/KgºC

Emisiones CO2 

1,55 kCO2/kg







Factor de resistencia al vapor de agua                                 m

1

Contenido energético

18,92 MJ/Kg







Capacidad higróscopica

0,35%






¿Cual es su problema, entonces? Pues que puede ser atacada por las polillas. Para esto, la lana se trata con algún producto que la proteja del ataque de los insectos. Algunas marcas lo hacen con Permétrinas, que es un producto sintético neurotóxico o con sale de borax, como las que se han utilizado en este caso.
La lana de oveja se comercializa en mantas que se distribuyen en grandes rollos. Estas mantas son de distintos espesores, para dar respuesta a distintas necesidades o intereses de aislamiento. El formato que nos sirvieron para la obra de la que hablo   es este con un espesor de 6cm. También lo distribuyen a granel en copos de lana, y en planchas, aunque estas nos las he visto personalmente.
Hay varias empresas que preparan la lana para ser aislante en la construcción. En nuestro caso colocamos Aislanat, que lo fabrica Bioklima Nature, S.L. en Navarra, y que nos distribuyó RED VERDE.

Illando con la de ovella
A la de ovella é un material que foi utilizado de forma tradicional para illarnos do frío dende moi antigo. Quen non usou algunha vez unha xersei de la de ovella para saír á rúa en inverno?, ou unha boa manta para taparnos durante a noite?. Pero dende hai uns anos, estase a utilizar tamén para illar os nosos edificios, neste caso, para protexernos do frío e da calor.
Recentemente tiven a experiencia de utilizar este material nunha pequena rehabilitación, para illar as paredes existentes de pedra. Colocáronse unhas mantas de la de 6 cm de espesor, grampadas a unha estrutura auxiliar de madeira, que forman un trasdosado interior en toda a envolvente vertical da edificación.
As mantas son moi agradables, como unha manta para a cama pero moito máis "esponxosa". Suave, de manexo sinxelo: córtase doado (case se esgaza coa man), pódese colocar sen ningunha protección especial, e ao colocala, parece que te vai arroupando. Ten a dificultade que leva consigo a súa escasa rixidez, o que fai necesaria unha estrutura bastante densa para a súa colocación, se non se dispón apoiada sobre un taboleiro, para que se manteña e no seu sitio. Non é como esas mantas de la de rocha que se sostén soas.
As súas condicións illantes son moi boas, equivalentes a outros materiais máis utilizados. (na revista Ecohabitar, nº30, hai unha comparativa de illamentos onde se pode ver con bastante amplitude este tema). Avantaxa a moitos na súa capacidade para a difusión do vapor de auga ao seu través, e é capaz de reter auga en grande cantidade (ata o 35% do seu peso) que vai soltando en función das condicións do aire do interior da edificación e da cámara na que se atopa. O prezo tamén é unha vantaxe, polo seu custo por m2, e pola súa rápida colocación. E dende logo a maior vantaxe en relación a illantes convencionais é a súa orixe natural, polo que non produce apenas emisións de CO2 na súa fabricación e posta en obra. É moi compatible connosco, a penas emite substancias na súa vida útil (en todo caso sen risco para a saúde). E unha vez utilizada pode ser reutilizar ou reciclada con facilidade.

Condutividade l

0,04 W/mºC

Difusividade térmica a

1,852x 10-6 m2/s







Densidade r

13,5 kg/m3

Efusividade térmica b

29,394 w/m2ºC







Calor específica Ce

1600 J/KgºC

Emisións CO2

1,55 kCO2/kg







Factor de resistencia ao vapor de auga m

1

Contido enerxético

18,92 MJ/Kg







Capacidade higróscopica

0,35%






¿Cual é o seu problema, entón? Pois que pode ser atacada polas polillas. Para isto, a la trátase con algún produto que a protexa do ataque dos insectos. Algunhas marcas fano con Permétrinas, que é un produto sintético neurotóxico ou con sal de borax, como as que se utilizaron neste caso.
A la de ovella comercialízase en mantas que se distribúen en grandes rolos. Estas mantas son de distintos espesores, para dar resposta a distintas necesidades ou intereses de illamento. O formato que nos serviron para a obra da que falo, é este cun espesor de 6 cm. Tamén o distribúen a granel en folerpas de la, e en pranchas, aínda que estas nolas vin persoalmente.

Hai varias empresas que preparan a la para ser illante na construción. No noso caso colocamos Aislanat, que o fabrica Bioklima Nature, S.L. en Navarra, e que nos distribuíu RED VERDE

No hay comentarios:

Publicar un comentario